การทำจิตให้สงบเป็นหลักสากล

      การทำจิตสงบนั้น   มีอยู่ประจำโลกและมีมาก่อนที่พระพุทธเจ้าของเราทั้งหลายอุบัติขึ้นในโลก  เมื่อครั้งพระองค์ออกผนวชยังไม่ได้เป็นพระพุทธเจ้า  ในสมัยนั้นก็มีอุทกดาบส  อาฬารดาบส  เคยทำให้จิตสงบมาแล้ว  และก็มีความสงบเต็มที่ เป็นอัปปนาสมาธิ  เป็นรูปฌาณและอรูปฌาณอย่างคล่องแคล่ว  พระองค์รู้ข่าวก็เข้าไปศึกษาและปฏิบัติฝึกหัดให้จิตมีความสงบ  เป็นอัปปนาสมาธิ เป็นรูปฌาณ อรูปฌาณได้อย่างเร็ว  พระองค์จึงมาพิจารณาดูความสงบนี้ว่า  ไม่ใช่เป็นแนวทางที่จะให้ตรัสรู้ได้  เมื่อจิตรวมอยู่ในสมาธิก็มีความสุขใจเท่านั้น  เมื่อออกจากสมาธิมาแล้ว  จิตก็ไหวไปตามอารมณ์ของกามคุณเหมือนเดิม  นี่แหละการทำความสงบของดาบสทั้งสองพร้อมทั้งพระองค์ก็มีความสงบในสมาธิเต็มที่แล้ว  แต่ทำไมวิปัสสนาญาณจึงไม่เกิดขึ้นเล่า!

      มิใช่เพียงเท่านี้  เมื่อครั้งพระพุทธเจ้าและพระอริยเจ้าทั้งหลายสร้างบารมี  ก็เคยบวชเป็นฤๅษีชีไพร เคยทำให้จิตมีความสงบเต็มที่มาแล้ว  แต่ก็ไม่มีวิปัสสนาญาณเกิดขึ้นเช่นกัน หรือในยุคปัจจุบันนี้  ก็มีผู้ทำให้จิตสงบได้เต็มที่เหมือนกับในครั้งก่อนๆมา  ทั้งในศาสนาพุทธและศาสนาอื่นๆ  เขาก็ทำให้จิตสงบได้เหมือนกัน  แม้บุคคลที่ไม่นับถือศาสนาอะไรเลยเขาก็ทำให้จิตสงบได้
    ฉะนั้น  การทำให้จิตสงบจึงเป็นหลักสากลไม่เลือกชาติ ชั้นวรรณะ ไม่ว่าในพระพุทธศาสนาหรือในศาสนาอื่น  ถึงจะมีอุบายต่างกันก็ตาม  แต่ก็มารวมลงในจุดเดียวกัน  นั่นคือจิตมีความสงบ นั่นเอง 

หลวงพ่อทูล ขิปฺปปญฺโญ